#broń atomowa

10 Państw z największą liczbą głowic jądrowych.

Drugowojenny wyścig zbrojeń.

Tajemnice Ukladu Warszawskiego.

Witam wszystkich, poniższy tekst będzie o Izraelskim systemie ABC, jeżeli ktoś nie jest
zainteresowany to jechać niżej, jak nie to zapraszam do czytania.
Najpierw krótkie oświadczenie: nie zamierzam popełnić samobójstwa ani nie planuje wyjazdów do Izraela.
--------------------------------------------------------------------------
Ośrodki ABC Izraela:

Nie będę pisał o wszystkich, napiszę o dwóch najciekawszych moim zdaniem.

Dimona
Negev Nuclear Research Center-Nuklearne Centrum Badawcze Negew
Kirya le-Mechkar Garinii (KAMAG)


W Dimona znajduje się ciężki reaktor wodny, który jest częścią systemu do pozyskiwania materiałów do produkcji broni jądrowej. W ośrodku pracuje około 1700 naukowców, techników i pracowników administracyjnych. Ośrodek założono w latach 50'.
Około 1958 z francuską pomocą, Izrael buduje naturalnego uranowy reaktor badawczy w Dimona na pustyni Negev, około 8,5 mili od miasta o tej samej nazwie, a 25 mil od granicy jordańskiej.
Placówkę Dimona zbudowano w tajemnicy i nie jest ona pod kontrolą międzynarodowych inspekcji.
Obiekt został po raz pierwszy zauważony przez amerykański wywiad, gdy U-2 wykonywał lot szpiegowski nad Dimona w 1958 roku. Reaktor został ostatecznie zidentyfikowany dwa lata później.
Reaktor posiadał moc 26 megawatów jakkolwiek francuscy urzędnicy byli zaszokowani tym, że obiegi chłodzenia w reaktorze mają wspierać siłownię o ponad trzykrotnie większej mocy.
Koniec budowy kompleksu nastąpił w połowie lat 60'. Obecnie w reaktorze produkuje się około 40-60kg materiału rozszczepialnego. Reaktor ma prawdopodobnie możliwość produkcji około 5-10
głowic jądrowych w ciągu roku.
Dimona składa się z dziewięciu tych bloków zwanych "machons" (w języku hebrajskim zakład lub instytut).


Machon 1 – duży budynek z srebrną kopułą o wysokości prawie 20 metrów 60 stóp średnicy, jest widoczny z pobliskiej autostrady. Pręty paliwowe uranu pozostają w reaktorze na kilka miesięcy przed ich odprowadzeniem do ponownego przetworzenia. Sprawozdania z rocznej produkcji sugerują, że wytwarza się około 60-kg plutonu. Tryt może być wytwarzany przez napromieniowanie celowo litu-6 w reaktorze.
Machon 2 - Z 2.700 pracowników w Dimona, tylko 150 ma dostęp do Machon 2, który podobno rozciąga się sześć pięter pod ziemią. Zakład usuwa plutonu wytwarzany w reaktorze z zużytych prętów uranowych.
Machon 3 - Placówka obejmuje przetwarzanie naturalnego uranu do reaktora, oraz zamienianie litu 6 w ciało stałe do użytku w głowicach termojądrowych.
Machon 4 - Obiekt ten jest przeznaczony do składowania radioaktywnych odpadów. Zawiera oczyszczalnię ścieków i na magazyn na odpadki radioaktywne.
Machon 5 - Uran z Machon 3 jest pokrywany aluminium, następnie w takiej formie jest przesyłany do reaktora.
Machon 6 - Świadczy usługi dla reszty oddziałów, w tym dostarczanie energii elektrycznej, pary i specjalistycznych chemikaliów. Ponadto posiada awaryjne generatory elektryczne.
Machon 7 – brak danych, już nie istnieje.
Machon 8 - Duże laboratorium do badania czystości próbek z Machon 2.
Machon 9 - Zakład do rozdzielania izotopów.
Machon 10 – Zubożały uran jest przekazywany na eksport do Szwajcarii.

W 1968 roku 200 ton rudy uranu zniknęło ze statku na Morzu Śródziemnym i prawdopodobnie został on przekazany do Izraela.

Nes Ziyyona
Uważa się że Izrael posiada zdolność do produkcji chemicznych środków bojowych i prawdopodobnie ma zapasy bomb, rakiet i pocisków artyleryjskich z bronią chemiczną.
Izrael jest także prawdopodobnie gotowy do szybkiej produkcji broni biologicznej, choć nie ma żadnych publicznych sprawozdań potwierdzających tą tezę.
Podstawowym laboratorium Izraela w którym dokonuje się prac nad bronią biologiczną jest Nes Ziyyona "Noss Ziona", niedaleko Tel Awiwu. Izraelski Instytut Biotechnologii jest uważana za domem badań zarówno ofensywnych i defensywnych.
Zdjęcie zakładu z 1971 roku:



Następny tekst będzie o Iranie, o ile nic mi się nie stanie
źródełka:
globalsecurity.org
google imejdż
wiki

Arzamas-16(KB-11), obecnie Sarow.
13 kwietnia 1946 roku powstał tu Wszechzwiązkowy Instytut Badawczy Fizyki Eksperymentalnej (VNIEF w kodzie NATO). Instytut początkowo zajmował się tworzeniem oraz produkcją pierwszych radzieckich bomb atomowych(ładunek RDS-1) i wodorowych. Na początku baza otrzymywała różne nazwy np. "Baza 112", "Miejsce 550" albo po prostu "Miejsce".

Arzamas-16 początkowo kierowany był przez Pawła Zernova(dyrektor) i Yuly Khariton(projektant). Naukowcy i projektanci którzy znajdowali się w bazie przez wiele lat wspierali sowiecki system jądrowy aby wykluczyć monopol amerykanów.Udało im się to dopiero po opracowaniu RDS-1. Oprócz pierwszego ładunku jądrowego został tu także opracowany pierwszy ładunek termojądrowy RDS-6S.

Pavel Zernov:

RDS-1:

Wybuch RDS-6S:


Arzamas jest często nazywany Rosyjskim Los Alamos. Nawet niektórzy mieszkańcy nazywają to miejsce jako Los Arzamas. W grudniu 1993 roku rada Los Alamos zgodziła się podpisać dekret dzięki któremu Arzamas-16 i Los Alamos stały się miastami partnerskimi.

Instytut Fizyki Teoretycznej I Matematyki:


Budowa obiektów KB-11 rozpoczęła się w maju 1946 roku, pierwszy etap zakończono jesienią 1946 roku. Głównym zadaniem KB-11 było projektowanie i produkowanie urządzeń do przeprowadzania wybuchów jądrowych. W lecie 1947 roku siły bezpieczeństwa zaczęły budować ogrodzenie i urządzenia kontroli dostępu na całym obszarze zamkniętym. Budowa tego systemu zakończyła się w 1948. Od tamtej pory ośrodek był odizolowany od świata. Również w 1947 roku miasto zniknęło z dokumentów i map. Istnienie KB-11 zostało podane do informacji publicznej dopiero w 1994.
Łącznie w KB-11 istnieje 7 reaktorów jądrowych, z których 5 jest w pracy:
1. - "BIGR" uranowo-grafitowe
2. - "VIR-2M"
3. - "BIR-2M"
4. - "BR-1"
5. - "GIR"
6 - "VIR-2" wyłączony w 1978
7 - "VIR-1"Wyłączony w 1966

Obecnie Arzamas-16 jest domem dla dwóch obiektów jądrowych. Pierwszym jest Instytut Naukowy, a drugim jest fabryka "Avangard" zajmująca się seryjnym montażem/demontażem głowic bojowych. Ludność Arzamas-16 wynosiła 88 600 osób (2010 rok). Około 20 000 osób pracowało w instytucie, a 10 000 w zakładzie "Avangard".

KB-11 jest najstarszym rosyjskim projektem obejmującym produkcję głowic jądrowych, drugim jest Instytut Fizyki Technicznej w Czelabińsk-70(po upadku ZSRR znane jako Snieżynsk). Instytut jest odpowiedzialny za projektowanie oraz konserwację broni jądrowej.

Miasto znajduje się w sześciokątnym obszarze strzeżonym o powierzchni 232 km^2, dodatkowo ten obszar jest otoczony pierścieniem zewnętrznym o szerokości prawie 40km. Miasto znajdujące się wewnątrz tego obszaru jest otoczone podwójnym ogrodzeniem z drutu kolczastego które to patrolowane jest przez armię rosyjską. Nie umundurowani żołnierze z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych patrolują ulice w mieście. Obszary w których są składowane obiekty jądrowe otoczone są wieloma ogrodzeniami, a ziemia pomiędzy nimi jest zaorana i monitorowana przez czujniki które mogą wykryć intruzów.

Laboratorium w Arzamas-16:


KB-11 wciąż odgrodzone od świata zewnętrznego jest prawie całkowicie zależne od rosyjskiego rządu. Sytuacja gospodarcza miasta stale się pogarsza, naukowcy ciągle walczą o wsparcie finansowe, większość dóbr konsumpcyjnych jest poza ich zasięgiem. Od kilku lat pojawiają się ostrzeżenia, że materiały jądrowe mogą być przemycane z byłego ZSRR do krajów sąsiadujących. Spadające standardy życia są doskonałą okazją do sprzedaży materiałów jądrowych. Na przykład prasa rosyjska poinformowała, że w marcu 1993 roku jedenaście kilogramów uranu 238 zostało skradzionych z ośrodka.(masa krytyczna uranu-233: 16 kg, uranu-235: 52 kg)Rzekomo lokalne organy ścigania prowadziły śledztwo w tej oraz kilkunastu innych sprawach dotyczących znikających zapasów jądrowych.

Po rozpadzie ZSRR amerykanie wyszli z propozycją współpracy dotyczącą bezpieczeństwa oraz dalszego rozwoju światowej atomistyki. Najpierw jednak musieli odwiedzić Arzamas-16. Pierwsza seria wizyt rozpoczęła się w 1991 roku. W 1992 roku został odwiedzony Czelabińsk-70. 11 grudnia 1992 roku naukowcy z Los Alamos spotkali się ze swoimi rosyjskimi kolegami z KB-11, ludzie którzy "celowali" przeciw sobie setki rakiet jądrowych stanęli twarzą w twarz. Podczas tego spotkania została podpisana umowa która umożliwiała współpracę Los Alamos z Arzamas-16 i Czelabińsk-70. Niektóre z wspólnych eksperymentów dotyczyły produkcji impulsów prądu elektrycznego, pół magnetycznych. Wyniki tych doświadczeń można stosować w fizyce plazmy, chemii wysokich ciśnień, astrofizyce i zaawansowanej elektronice której celem było osiągnięcie kontrolowanej fuzji jądrowej. Obecnie w KB-11 i Czelabińsk-70 znajduje się co najmniej pięć amerykańskich superkomputerów. Mają one służyć symulacji wybuchów jądrowych i rozpadów jąder atomowych.

Z ciekawostek mogę dodać, że ochrona w Arzamas-16 nie jest chyba aż tak szczelna ponieważ w szkołach pojawiła się trawka i heroina
Jakby ktoś przeszukał dogłębnie internet to mógłby znaleźć program który był kiedyś pokazany na Discovery, dotyczył on właśnie Arzamas-16.(ja osobiście widziałem go jakieś 6 lat temu)

j-schoenen.de
wiki
google imejdż

więcej fotek w komentarzach